γράφει ο Γ.Ο.Χ. Δημήτρης Κυριακίδης
«Δεν διεξάγομεν πάλην με σάρκα και αίμα, αλλά με τας αρχάς, τας εξουσίας, τους κοσμοκράτορας του σκοτεινού τούτου κόσμου, με τα πονηρά πνεύματα εις τους ουρανούς». (Εφεσίους στ’ 12)
Έλληνες και Ελληνίδες εις πίστη Χριστό, δεν είναι διαπίστωση μόνον των Εσφιγμενιτών μοναχών της Ιεράς Παραδοσιακής, Βασιλικής, Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής του Εσφιγμένου, Αγίου Όρους, ότι με αστραπιαία ταχύτητα μία νέα και δυναμική Παγκόσμια Θρησκεία σαρώνει ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτή είναι η θρησκεία της «Νέας Εποχής», η οποία, όπως θα αποδειχθεί στη συνέχεια, δεν είναι ένα απλό κίνημα. Η «Νέα Εποχή» διεκδικεί να εμφανισθεί σαν μία ριζικά νέα κοσμοθεωρία.
Απατηλά ελκυστική, διαστρεβλώνει με εωσφορική δεξιοτεχνία τις αντιλήψεις του ανθρώπου για τον Θεό και το Σύμπαν και διαμορφώνει μία νέα κοσμοαντίληψη. Είναι γεγονός ότι η «Νέα Εποχή» δεν μοιάζει με κανένα γνωστό μέχρι σήμερα πολιτικό ή παραθρησκευτικό κίνημα, γι’ αυτό και ο κίνδυνος είναι πρωτοφανής. Η «Νέα Εποχή» είναι Οικουμενική. Το σαλπιγκτήριο κάλεσμά της προς όλες τις άλλες θρησκείες είναι: «Ελάτε να γίνουμε ένα» και με ανοικτές αγκάλες δέχεται στις γραμμές της όλους εκτός από εκείνους που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως τον Μοναδικό Θεό.
Βουδιστές, Σιντοϊστές, Σατανιστές, Αποκρυφιστές όλων των αποχρώσεων, Μασόνοι, Ουμανιστές, Οικολόγοι, Μάγισσες, Θεραπευτές, Μάγοι, Σαμάνοι, Γκουρού είναι όλοι τους προσκεκλημένοι να συμμετέχουν σαν έμπιστα μέλη της «Νέας Εποχής». Όλες οι πολύχρωμες πλάνες που έχουν εμφανισθεί από αρχής του κόσμου καλούνται σε ενοποίηση με έναν κοινό στόχο: Την θεοποίηση του ανθρώπου.
Οι ειδήμονες της «Νέας Εποχής» διδάσκουν την αρχαία απάτη, ότι ο άνθρωπος είναι ένας εξελισσόμενος Θεός και ότι η μεγαλύτερη αγάπη είναι η αγάπη του εαυτού μας.
Η ουσία του δόγματος της «Νέας Εποχής», είναι ότι ο άνθρωπος «δεν είναι ούτε αμαρτωλός ούτε κακός και ότι η θυσία του Ιησού Χριστού στον Σταυρό ήταν χωρίς σημασία και μάταιη».
Ο άνθρωπος δεν χρειαζόταν έναν Σωτήρα για να εξιλεωθεί από την αμαρτία-διδάσκει η «Νέα Εποχή»-, γιατί ο άνθρωπος έχει, αναπόφευκτα, εξελιχθεί για χιλιετίες προς την κατεύθυνση της τελείωσης και της Θέωσης. Μία τέτοια θεωρία που κολακεύει τον σύγχρονο άνθρωπο και του υπόσχεται αυτοθέωση, χωρίς κανένα ηθικό περιορισμό, είναι εξαιρετικά προσελκυστική.
Σήμερα οι θεωρίες αυτές βρίσκουν τεράστια απήχηση σε μία ανθρωπότητα που έχει εξαπατηθεί από τις καταρρέουσες ιδεολογίες, κενή, άχρωμη, χαύνη και βυθισμένη στο χάος της σύγχρονης Βαβυλώνας.
Οι απατηλές αυτές κολακείες της «Νέας Εποχής» δεν δυσκολεύονται καθόλου να προσελκύσουν οπαδούς. Μέχρι στιγμής αποδείξαμε (Εσφιγμενίτες πατέρες) ότι η «Νέα Εποχή» είναι Οικουμενική. Συμπερασματικά, με την ίδια λογική, και οι οπαδοί της ονομάζονται Οικουμενιστές.
Οι βαθειά μυημένοι στην θρησκεία της «Νέας Εποχής» οικουμενιστές είναι άνθρωποι διπλοπρόσωποι και σκοτεινοί. Προσπαθούν με κάθε τρόπο, με κάθε μέσον και σε κάθε ευκαιρία να ρίξουν τον σπόρο της οικουμενικής ιδέας-«ελάτε να γίνουμε ένα»-και να ελκύσουν τους αδαείς στην αίρεσή τους. Στα πλαίσια αυτά, δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν πολλές λέξεις-κλειδιά, οι οποίες μπορεί να ακούγονται χριστιανικές, αυτοί όμως τις χρησιμοποιούν εσκεμμένα με εντελώς διαφορετική έννοια προκειμένου να προωθήσουν επικαλυμμένα τις ιδέες του Οικουμενισμού!
*Ο άνθρωπος του Θεού και του Σπαθιού
