γράφει ο Δημήτριος Τσίκας
Προφανῶς καὶ τασσόμαστε ἐναντίον τῆς βίας ἀπὸ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται, ἀφοῦ ἂν δὲν τὸ πράξουμε θὰ ἔχουμε ποινικὲς κυρώσεις γιὰ προτροπὴ σὲ βιαιοπραγία. Ἂρα ὡς νομοταγεῖς πολίτες ὑποχρεούμαστε νὰ καταδικάσουμε βίαιες ἐνέργειες καὶ προπηλακισμοὺς πολιτικῶν προσώπων.
Πέραν ὅμως τοῦ νομίμου, ὑπάρχει καὶ ἡ ἠθικὴ διάσταση ὅσον ἀφορᾶ τὴν προκλητικότητα τῶν πολιτικῶν. Συγκεκριμένα ἀναφέρομαι στοὺς ἄθεους πολιτικοὺς ποὺ κατὰ συνείδηση ψήφισαν ἕνα νομοσχέδιο ποὺ ἔρχεται σὲ εὐθεία ῥήξη μὲ τὴν Ἑκκλησία καὶ τὸ θρησκευτικὸ αἴσθημα τῶν Ἑλλήνων. Ὅταν ἕνας βουλευτὴς ἐπιλέγει νὰ ἀγνοήσει τὸν λόγο τῆς Ἑκκλησίας χάριν τῆς ὑπακοῆς στὸ κόμμα, αὐτομάτως ἐπιλέγει νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸ ποίμνιο γιὰ χάρη τοῦ κόμματος.
Τὸ περιστατικὸ τῆς περασμένης Κυριακῆς στὴν Καβάλα μὲ πρωταγωνίστρια τὴν βουλευτὴ Ἀγγελικὴ Δεληκάρη εἶναι χαρακτηριστικὸ τῆς ἀπόστασης ποὺ χωρίζει τὴν κοινωνία ἀπὸ τὴ ΝΔ. Προφανῶς εἶναι κατακριτέα ἡ βία, εἰδικὰ ἐντὸς τῆς ἑκκλησίας. Ἀλλὰ κανένας δὲν μιλάει γιὰ τὴν προκλητικὴ στάση τῆς βουλευτοῦ νὰ παραστεῖ σὲ Θεία Λειτουργία μετὰ τὴν ἀντιχριστιανικὴ στάση της.
Σκεφτεῖτε λίγο: Πόσο προκλητικό θα ἦταν ἄν ἕνας ὀπαδός πχ τοῦ Παναθηναϊκοῦ, ἔπειτα ἀπὸ δημόσιες δηλώσεις ἐναντίον τοῦ Ὀλυμπιακοῦ, πήγαινε την Κυριακή στην Θύρα 7; Σὲ καμία περίπτωση δὲν δικαιολογοῦμε τὴν βία, ἀλλὰ ἡ συνέχεια στὴν παραπάνω εἰκασία θεωρείται λίγο πολὺ ἀναμενόμενη. Εἷναι λογικὸ ἀνάμεσα στὸ δικαιολογημένα ὀργισμένο πλῆθος νὰ βρεθεῖ κάποιος θερμόαιμος καὶ νὰ συμβεῖ κάτι ἀπευκταῖο.
Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ στὶς ἑκκλησίες, ὅπου τὸ δικαιολογημένα ἐξοργισμένο πλῆθος δείχνει τρομερὴ αὐτοσυγκράτηση ὅταν βλέπει τοὺς προκλητικότατους ἄθεους βουλευτὲς νὰ παρίστανται στὴ Θεία Λειτουργία.
Δὲν προκαλεῖ ἔκπληξη λοιπὸν ὅταν κάποιος ἀπὸ τοὺς παριστάμενους ἀδυνατεῖ νὰ ἐλέγξει τὴν ὀργή του καὶ ἀπαντάει στὴν πρόκληση. Ὅμως ὁ πρῶτος ποὺ προκάλεσε ἐν προκειμένω δὲν εἶναι ὁ πιστός, ἀλλὰ ὁ βουλευτὴς ποὺ χυδαῖα καὶ προβοκατόρικα κάνει ἐπίδειξη ἐξουσίας ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ χώρου τῆς ἑκκλησίας.
Ὅσοι καὶ ὅσες βουλευτὲς ἐπέλεξαν τὴν κομματικὴ γραμμὴ ἔναντι τῆς Ὀρθοδοξίας, θὰ πρέπει νὰ πάψουν νὰ προκαλοῦν τοὺς πιστοὺς μὲ τὶς ἐμφανίσεις τους στὶς ἐκκλησίες. Ἔκαναν τὴν ἐπιλογή τους καὶ θὰ πορευθοῦν μὲ αὐτήν. Ἂς μὴ συνεχίσουν νὰ προκαλοῦν, διότι πολὺ φοβούμαι ὅτι αὐτὰ τὰ μεμονωμένα περιστατικὰ θὰ γίνουν ἔθιμο, καθιστώντας τὶς ἑκκλησίες ἄβατο γιὰ πολιτικούς.
Ὡς νομοταγὴς πολίτης καταδικάζω τὶς πράξεις βίας. Ὅμως κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τιθασεύσει τὴν ὀργὴ τῶν πολιτῶν, εἰδικὰ ὅταν αὐτοὶ προκαλούνται ἐντὸς ἑνὸς ἱεροῦ χώρου. Γι αὐτὸ θεωρῶ πιὸ σωστὸ νὰ ὑπάρξει ὀργανωμένα μιὰ εὐγενικὴ σύσταση τῶν πιστῶν σὲ κάθε ἐνορία πρὸς τοὺς βουλευτές τους νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὰ Μυστήρια τῆς Ἑκκλησίας, κάτι ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς οἱ ἴδιοι ἐπέλεξαν μὲ τὴν ἀπομάκρυνσή τους ἀπὸ τὴν Κοινωνία τοῦ Χριστοῦ.
Τέλος, ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε ὅτι καὶ ἡ Ἑκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει εὐθύνη, ἀφοῦ ἕνας ξεκάθαρος ἀφορισμὸς θὰ ἔθετε a priori τοὺς προκλητικοὺς βουλευτὲς ἑκτὸς Ἑκκλησίας καὶ δὲν θὰ δημιουργοῦσε ἐντάσεις ἀνάμεσα στοὺς πολίτες.
