Το 2022, πάνω από 95,3 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ (22% του πληθυσμού) διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, που σημαίνει ότι αντιμετώπισαν τουλάχιστον έναν από τους τρεις κινδύνους φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού: φτώχεια, σοβαρή υλική στέρηση και/ή ζώντας σε οικογένεια με πολύ χαμηλό εισόδημα από εργασία, ανακοίνωσε σήμερα η Eurostat. Στην Αλβανία, ο δείκτης αυτός είναι διπλάσιος, αφού σύμφωνα με εσωτερικά στοιχεία του INSTAT, το 2021 περίπου το 44% του πληθυσμού της Αλβανίας κινδύνευε από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ και στην περιοχή.
Το ποσοστό των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό ποικίλλει μεταξύ των χωρών της ΕΕ.
Η Αλβανία προηγείται στην Ευρώπη για αυτόν τον δείκτη, καθώς σχεδόν ο μισός πληθυσμός της βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας. Ο δείκτης μπορεί να επιδεινώθηκε περαιτέρω το 2022 λόγω των αρνητικών επιπτώσεων που είχε ο πόλεμος στην Ουκρανία στην αύξηση των τιμών. Οι υψηλότερες τιμές του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας αναφέρθηκαν στη Ρουμανία (34%), τη Βουλγαρία (32%), την Ελλάδα και την Ισπανία (και οι δύο 26%). Από την άλλη, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Τσεχία (12%), τη Σλοβενία (13%) και την Πολωνία (16%).
Ο κίνδυνος της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το επίπεδο εισοδήματος μιας οικογένειας, καθώς μπορεί επίσης να αντανακλά την ανεργία, την εργασία χαμηλού εισοδήματος κ.λπ. Τα άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας έχουν εισοδήματα κάτω από το όριο κινδύνου φτώχειας. Πάνω από το ένα πέμπτο του πληθυσμού της ΕΕ που ζούσε σε νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά αντιμετώπιζε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2022, ενώ στην Αλβανία ο μισός, αυξανόμενος περαιτέρω το 2021 σε 43,9%, έναντι 43,4% που εκτιμάται το 2020.
Το INSTAT διευκρίνισε ότι οι κοινωνικές παροχές, όπως οι συντάξεις γήρατος και οι οικογενειακές συντάξεις, που περιλαμβάνονται στο διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα, επηρεάζουν τη μείωση του κινδύνου της φτώχειας. Σε οικογένειες χωρίς εξαρτώμενα παιδιά εκτιμάται ότι είναι χαμηλότερος σε σύγκριση με οικογένειες με εξαρτώμενα παιδιά, αντίστοιχα 12,8% και 25,9% των ατόμων. Ως οικογένειες με εξαρτώμενα τέκνα θεωρούνται οι οικογένειες που έχουν παιδιά κάτω των 18 ετών καθώς και τα άτομα ηλικίας 18 έως 24 ετών που ζουν με τουλάχιστον έναν γονέα και είναι οικονομικά ανενεργά.
