Γιορτή έχει στήσει σήμερα το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο.
Γιορτάζουν, λένε, την “αποκατάσταση της Δημοκρατίας”.
Γιορτάζουν την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον “εθνάρχη”, έναν άνθρωπο που έφυγε, στα δύσκολα, ως Τριανταφυλλίδης και γύρισε ως Καραμανλής.
Γιορτάζουν, λένε, την πτώση της “Χούντας” η οποία όμως έπεσε, όχι από το Πολυτεχνείο ή την “αντίσταση” των πολιτικών, αλλά από την προδοσία της Κύπρου μας.
Γιορτάζουν, λοιπόν, επάνω στο ματωμένο σώμα της Κύπρου, επάνω στα άταφα οστά των αγνοουμένων που αντιστάθηκαν στην τουρκική εισβολή.
Γιορτάζουν σε βάρος των φτωχοποιημενων Ελλήνων και επάνω στην καμμένη, στην κυριολεξία, γη της Πατρίδας μας που κάθε χρόνο καίγεται με δική τους, αποκλειστικά, ευθύνη.
Για αυτούς, αλλά και για δεκάδες άλλους λόγους, εμείς δεν γιορτάζουμε και ούτε θα γιορτάσουμε όσο την Πατρίδα μας κατατρώει το σαράκι της μεταπολίτευσης.
