«Η προσωρινή κυβέρνηση καθαιρέθηκε. Η κρατική εξουσία πέρασε στα χέρια του οργάνου του Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών της Πετρούπολης, την Επαναστατική στρατιωτική Επιτροπή που είναι επικεφαλής του προλεταριάτου και της φρουράς της Πετρούπολης»
Το διάγγελμα του Β. Ι. Λένιν στις 10:00 π.μ. της 25ης Οκτωβρίου 1917
Η περίφημη κομμουνιστική «επανάσταση» του 1917 ήταν ουσιαστικά ένα πραξικόπημα το οποίο καθαίρεσε μία νόμιμη και εκλεγμένη κυβέρνηση την λεγόμενη «προσωρινή κυβέρνηση» με πρωθυπουργό τον άτολμο, μοιραίο και ίσως υπόπτου ρόλου Αλέξανδρο Κερένσκυ. Έκτοτε στην πολιτική ορολογία η χρήση της λέξεως «Κερένσκυ» σημαίνει ότι κάποιος αφήνει την εξουσία στους αντιπάλους του και εγκαταλείπει τους συνεργάτες και τους οπαδούς του στο αμφιλεγόμενο-κατά περιστάσεις-έλεος των νικητών.
Πανηγύρια αριστερών και «δεξιών»
Για την Ιστορία ο ίδιος ο Κερένσκυ διέφυγε μεταμφιεσμένος σε ναύτη ή κατά άλλες μαρτυρίες σε μεσήλικη γυναίκα(!) με τα ανάλογα ενδύματα, ενώ μερικοί από τους υπουργούς του λογχίστηκαν από τους ερυθροφρουρούς στα κρεβάτια τους.
Σήμερα εκατό έτη από την-τότε-νίκη των Σοβιέτ (δηλαδή των «κλαδικών» επιτροπών) οι εντόπιοι θαυμαστές κρυφοί και φανεροί θα πανηγυρίσουν αναλόγως.
Θα παρατηρήσουμε με προσοχή, ειδικά τις δηλώσεις, των κυβερνητικών που δεν θα παραλείψουν επετειακά να πουλήσουν την σιτεμένη τους αριστεροφροσύνη στους αφελείς που αποτελούν ακόμη το κομματικό τους ακροατήριο. Αφελείς που ενώ βλέπουν να ρημάζονται η χώρα, η ζωή και η κοινωνία, εθισμένοι από μία πλύση εγκεφάλου ενός αιώνα όπου οι μπολσεβίκοι καθιερώθηκαν ως οι υπερασπιστές των ασθενέστερων, των φτωχών και του λαού γενικότερα. Αυτοί θα χειροκροτήσουν αυτούς που τους φορολογούν ενίοτε και περισσότερο από τους Οθωμανούς, οι ίδιοι θα επικροτήσουν αυτούς που κατάντησαν την ζωή τους συνεχή αγώνα βασικής επιβίωσης, κάποιες φορές δυστυχώς στα όρια του μαρτυρίου.
Οι δε αντιπολιτευόμενοι «αστοί», είμαστε σίγουροι ότι θα παραβρεθούν στις ανάλογες επετειακές εκδηλώσεις κορδωμένοι ως παγώνια ζωολογικών κήπων για να φωτογραφηθούν επιζητώντας ψήγματα ανοχής από όσους στην χειρότερη θα τους κρεμούσαν χάριν γούστου και στην καλύτερη των περιπτώσεων θα τους έστελναν ένα μακρινό παγωμένο ταξιδάκι.
Και είμαστε βέβαιοι ότι ολόκληρο το «συνταγματικό τόξο» θα εκδώσει κάποια βαρύγδουπη ανακοίνωση με διαφορετικό «ελαφρώς» λεξιλόγιο όπου θα καταλήγει στην αναμενόμενη κοινοτυπία ότι η Οκτωβριανή επανάσταση ήταν «ένα κοσμοϊστορικό γεγονός» με πιθανά ψήγματα διαφοροποίησης ότι δεν εφαρμόστηκε όπως έπρεπε και τα σχετικά.
Εναντίον του ρεύματος
Εμείς οι Έλληνες εθνικιστές που σεβόμαστε την πατρίδα, την ιστορία αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ζωή έχουμε σταθερή θέση για την συγκεκριμένη επέτειο και την ιδεολογική της διάσταση. Είμαστε ενάντια στον μπολσεβικισμό όπως το ίδιο αντίθετοι είμαστε και στον λιμπεραλισμό διότι τους θεωρούμε εχθρούς των πατρίδων, των λαών και των ανθρώπων σαν υπόσταση, σαν αξία, σαν πρόσωπα, σαν αξιοπρέπεια, σαν ύπαρξη.
Ο μπολσεβικισμός είναι ιδεολογία γενεοκτονίας πασπαλισμένη με χρυσόσκόνη κοινωνικής δικαιοσύνης και τίποτε άλλο. Ο λιμπεραλισμός από την άλλη είναι μία ιδεολογία κοινωνικής εξαθλίωσης όπου το χρήμα πουλά και αγοράζει-συχνά και εξαγοράζει-κάθε αξία, επιχρωματισμένη και αυτή με δήθεν ελευθερίες και καταναλωτικές-τραγικές-αυταπάτες. Ο μπολσεβικισμός πάντως ανοικτά δηλώνει την γενεοκτόνο πρόθεσή του. Το απέδειξε άλλωστε πρώτα στην μαρτυρική Ρωσία και αργότερα και αλλού.
Αν κάποιος ήταν αστός, αριστοκράτης, αγρότης, κληρικός, έστω μεσαίος ή και μικρός ιδιοκτήτης ήταν προγραμμένος εξαρχής. Αν δεν ήταν τίποτε από αυτά αλλά δεν υποτασσόταν στα Σοβιέτ πάλι θα περνούσε από τουφέκι. Χιλιάδες μενσεβίκοι, σοσιαλεπαναστάτες, σοσιαλδημοκράτες και αναρχικοί πλήρωσαν με την ζωή τους αμέσως μετά το 1917 την φενάκη την οποία επίστεψαν σε πολλές περιπτώσεις αφιλοκερδώς.
Αλλά μετά την «επανάσταση» που θα εγκωμιάσουν οι σημερινοί προαναφερόμενοι το κωμικό και τραγικό μαζί είναι ότι την ίδια τύχη είχαν και οι καλύτεροι υπέρμαχοί της.
Έτσι το 1921 οι διάσημοι ναύτες της Κροστάνδης, οι πρωτοπόροι της «επανάστασης» είδαν τους κομισάριους που έφεραν οι ίδιοι με το αίμα τους στην εξουσία να τους τουφεκίζουν πάνω στα πολεμικά σκάφη που είχαν καταλάβει για χάρη τους. Και λίγα χρόνια αργότερα οι ίδιοι οι κομισάριοι οι στρατηγοί των ερυθρών, τα ανώτατα στελέχη τους, σέρνονταν από νέους τώρα κομματικούς ζηλωτές στις περίφημες δίκες της Μόσχας, ξυλοκοπημένοι, βασανισμένοι και αν και παντελώς αθώοι υπέγραφαν εξευτελισμένοι ομολογίες με σημεία και τέρατα προτού εκτελεστούν ή λειώσουν στους πάγους της Σιβηρίας. Ο ίδιος ο Τρότσκυ δολοφονήθηκε με χτύπημα αξίνας στο κεφάλι του.
Ιδεολογία στηριγμένη στην βία και το μίσος
Όπου επικράτησε ή πήγε να επικρατήσει αυτή η ιδεολογία-της Ελλάδος μη εξαιρουμένης-έφερε φόνους, ερείπια, αίμα και ανείπωτη δυστυχία. Ήμασταν και είμαστε ενάντιοι σε αυτήν την «επανάσταση» που στηρίχτηκε σε μία αντιανθρώπινη και αντιφυσική ιδεολογία και απέτυχε παντού. Γιατί τιμούμε την παράδοση, την κοινότητα, την ταυτότητα, την πατρίδα, την θρησκεία, την οικογένεια, την σημαία, την εθνική ιδέα, τον πατέρα, την μάνα, τον αδελφό, την αδελφή, τον γιο, την κόρη, τον φίλο, τον συμπατριώτη, τον κάθε άνθρωπο που πιστεύει στις αρετές και στις ηθικές αξίες. Όποιος και να είναι.
Δεν έχουμε καμία συμπάθεια στους οπαδούς της συγκεκριμένης ιδεολογίας-όχι σαν φυσικά πρόσωπα γιατί πάντα υπάρχουν αφελείς-αλλά στους φορείς της. Κι’ οι απόγονοι αυτής της ιδεολογίας-αρκετά μεταλλαγμένοι-σήμερα κυβερνούν και διαλύουν τον τόπο μας όχι με το ένδυμα του μπολσεβικισμού αλλά με την προβιά της νεοταξίτικης αριστεράς.
Ας κεράσουν τους ανόητους υποτελείς και τους έξυπνους ωφελημένους με τα «ιδεολογικά» σοκολατάκια της επετείου τους. Και έπειτα στις πολυτελείς οικίες τους θα ακούσουν την «Διεθνή» και θα πιούνε και καμιά σαμπάνια στην υγεία των κορόιδων που εξαπατούν.
Δεν θα ήταν άσχημα πάντως όλα αυτά να τους σταθούν-κάποτε στον λαιμό.
Πέτρος Μ.
