Η πρώτη διπλωματική προσέγγιση Ισραήλ και Αιγύπτου έγινε σε Σύνοδο του Κινήματος Αφροασιατικής Αλληλεγγύης στο ξενοδοχείο Χίλτον στη Λευκωσία.
Στις 11:30 της 18ης Φεβρουαρίου του 1978 δύο ένοπλοι Παλαιστίνιοι εισέβαλαν στο ξενοδοχείο και δολοφόνησαν τον Γενικό Γραμματέα του Κινήματος, Αιγύπτιο Γιουσέφ ελ Σεμπάι 60 χρόνων, ένθερμου υποστηρικτή της Κύπρου και προσωπικού φίλου του Αιγυπτίου Προέδρου Ανουάρ Ελ Σαντάτ.
Οι δύο ένοπλοι απαίτησαν αεροσκάφος, για διαφυγή στο εξωτερικό, με ομήρους έντεκα από τους Άραβες συνέδρους, τον αντιπρόεδρο του Κινήματος, Βάσο Λυσσαρίδη και τον Κύπριο υπουργό Εσωτερικών και Άμυνας Χριστόδουλο Βενιαμίν, ο οποίος είχε σπεύσει για να διαπραγματευθεί εκ μέρους της κυβέρνησης την απελευθέρωση των ομήρων.
Οι δύο τρομοκράτες μαζί με τους 11 ομήρους και τους δύο Κύπριους πολιτικούς, μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο Λάρνακας όπου επιβιβάστηκαν σε αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών.
Στις 20:20 απογειώθηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση, αφού αφέθηκαν ελεύθεροι οι δύο Κύπριοι πολιτικοί. Το αεροπλάνο κατευθύνθηκε πρώτα στη Λιβύη έπειτα προς Σαουδική Αραβία και τελικά προσγειώθηκε για ανεφοδιασμό στο αεροδρόμιο του Τζιμπουτί. Καμιά χώρα της περιοχής δεν έδωσε άδεια εισόδου στους τρομοκράτες με τους ομήρους, έτσι το κυπριακό αεροσκάφος επέστρεψε και προσγειώθηκε στη Λάρνακα το απόγευμα της επόμενης μέρας.
Αμέσως ξεκίνησαν μέσω ασύρματου διαπραγματεύσεις μεταξύ του Προέδρου Σπύρου Κυπριανού από τον πύργο ελέγχου και των τρομοκρατών.
Και ενώ οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν ένα μεταγωγικό C-130 Hercules της Αιγυπτιακής Πολεμικής Αεροπορίας αφού ενημέρωσε τον πύργο ελέγχου της Λάρνακας ότι μεταφέρει εκπρόσωπο της Αιγυπτιακής Κυβέρνησης, πήρε άδεια και προσγειώθηκε 800 μέτρα μακριά από το αεροσκάφος των Κυπριακών Αερογραμμών, στο οποίο βρίσκονταν οι αεροπειρατές με τους ομήρους. Οι Κυπριακές Αρχές έστειλαν τον Υπουργό Τομπάζο και τον Αρχηγό της Κυπριακής Αστυνομίας Σάββα Αντωνίου,να υποδεχθεί τον ΄΄δήθεν΄΄ αφιχθέντα Αιγύπτιο υπουργό στη σκάλα του μεταγωγικού αεροπλάνου. Ενώ ένα αυτοκίνητο της Πολιτικής Αεροπορίας στάθμευσε κάτω από την κοιλία του C-130, παρεμποδίζοντας τη διάνοιξη της πίσω κύριας πόρτας (ράμπας).
Με έκπληξή τους οι Κύπριοι διαπιστώνουν ότι το αεροπλάνο μεταφέρει ένα λόχο Αιγυπτίων κομάντος, με προφανή σκοπό τη διενέργεια επιχείρησης για την απελευθέρωση των ομήρων. Το διατάζουν να απογειωθεί και να επιστρέψει άμεσα στην Αίγυπτο.
Οι Αιγύπτιοι, όχι μόνον δεν υπακούν, αλλά μετακίνησαν βίαια το αυτοκίνητο της Πολιτικής Αεροπορίας από την πίσω πόρτα του στρατιωτικού αεροπλάνου, και ένα τζίπ με τέσσερις στρατιώτες που ήταν οπλισμένοι με μπαζούκας κατέβηκε από τη ρόμπα του C-130 και κατευθύνθηκε προς το κυπριακό αεροπλάνο, ενώ άλλοι κομάντος κινήθηκαν προς διάφορες κατευθύνσεις ξεκινώντας επιθετική ενέργεια κατά του αεροπλάνου των Κυπριακών Αερογραμμών.
Η Εθνική Φρουρά αντιδρά άμεσα και το αεροδρόμιο της Λάρνακας μετατρέπεται σε πεδίο μάχης. Με αρχηγό της επιχείρησης τον διοικητή του 395 τάγματος πεζικού Ανδρέα Ιωσηφίδη, η Εθνική Φρουρά με αστραπιαία ενέργεια κτύπησε το τζιπ των Αιγυπτίων πριν αυτό προλάβει να κατευθυνθεί προς τον στόχο του. Με βαρέα όπλα επιτίθεται εναντίον του Αιγυπτιακού C-130, το οποίο κυριολεκτικά διαλύεται, ενώ το Κυπριακό υφίσταται εκτεταμένες ζημιές από την επίθεση των Αιγυπτίων.
Ο απολογισμός είναι βαρύς με 15 Αιγύπτιους καταδρομείς και έναν Κύπριο υπάλληλο του αεροδρομίου να χάνουν τη ζωή τους. 16 Αιγύπτιοι κομάντος και 7 Εθνοφρουροί τραυματίζονται, ενώ οι υπόλοιποι καταδρομείς συλλαμβάνονται. Οι μεγάλες απώλειες των Αιγυπτίων, αποδίδονται στο γεγονός ότι δεν περίμεναν τη δυναμική αντίδραση της Εθνικής Φρουράς.
Μετά λήξη της αιματηρής σύγκρουσης στο Αεροδρόμιο Λάρνακας, ξέσπασε διπλωματική κρίση μεταξύ των δύο πρώην φιλικών χωρών. Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Ανουάρ Ελ Σαντάτ αποφάσισε τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, ενώ σε ένα πρωτοφανές παραλήρημα, αποκάλεσε τον Πρόεδρο Σπύρο Κυπριανού «νάνο» και τον απείλησε ότι «θα πληρώσει για την προδοτική απόφασή του, που κατέληξε στο θάνατο μερικών παιδιών του». Βέβαια, η διεθνής κοινότητα επέκρινε τη στάση του Αιγύπτιου προέδρου να επέμβει σε μια ξένη χώρα χωρίς την άδειά της.
Οι δύο Παλαιστίνιοι δικάστηκαν στην Κύπρο και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Αργότερα, όμως, η ποινή τους μετατράπηκε σε ισόβια. Οι διπλωματικές σχέσεις Κύπρου και Αιγύπτου αποκαταστάθηκαν στις 30 Μαΐου 1984, επί προεδρίας Χόσνι Μουμπάρακ.
