Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025

Έτσι είναι η ζωή...Βίλες, κομμουνισμός...
μαλλιά κουβάρια

spot_imgspot_img
spot_img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

spot_img

ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Από τον «ΑΤΤΙΛΑ Ι» στον… «ΑΤΤΙΛΑ ΙΙΙ»

του Γιάννη Δράκου

Το χάραμα της 20ης Ιουλίου 1974 ξεκίνησε η επιχείρηση εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο με το κωδικό όνομα «Αττίλας», η Εθνική Φρουρά κινητοποιήθηκε και πολέμησε με ηρωισμό και αυτοθυσία κάτω από τις διαταγές του ταξίαρχου διοικητή της Μιχάλη Γεωργίτση.

Η Τουρκία από την πλευρά της χαρακτήρισε την εισβολή «ειρηνική επέμβαση» η οποία έγινε για να αποκαταστήσει, δήθεν, την τάξη στο νησί, εκμεταλλευόμενη το ραδιοφωνικό Διάγγελμα του Μακάριου την νύχτα της 15ης Ιουλίου, αλλά και την ομιλία του στις 19 του ίδιου μήνα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη. Κατηγόρησε ως «υπεύθυνη» την τότε ελληνική κυβέρνηση, χαρακτήρισε την απόπειρα ανατροπής του ως «εισβολή» και ζήτησε από τις εγγυήτριες δυνάμεις να επέμβουν. Τεράστια ευθύνη φέρουν και οι Καραμανλής-Αβέρωφ που υπέγραψαν την Συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου που συμπεριέλαβαν και την Τουρκία στις εγγυήτριες δυνάμεις μαζί με την Ελλάδα και την Μεγάλη Βρετανία. Το βράδυ της εισβολής το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εξέδωσε Ψήφισμα με το οποίο ζητούσε εκεχειρία, κατάπαυση του πυρός, και αποχώρηση των «ξένων στρατιωτικών δυνάμεων», παρά την ομόφωνη έγκριση του Ψηφίσματος η Τουρκία το αγνοεί. Στις 23 Ιουλίου η κατάπαυση του πυρός συμφωνήθηκε και ξεκίνησαν οι συνομιλίες στην Γενεύη, οι οποίες όμως κατέρρευσαν και στις 14 Αυγούστου οι Τούρκοι έβαλαν σε ενέργεια τον «Αττίλα ΙΙ» και κατέλαβαν το 36% της Κύπρου με τις «ευλογίες» και του Καραμανλή που εκστόμισε το αλησμόνητο: «Η Κύπρος κείται μακράν».

Καταδίκη μόνον με ψηφίσματα
Τα γεγονότα που έχουν ακολουθήσει την 14η Αυγούστου 1974 μέχρι σήμερα είναι λίγο έως πολύ γνωστά. Την κατοχή του κομματιού αυτού της Κύπρου έχουν ακολουθήσει δεκάδες καταδικαστικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, φυσικά όλα αυτά η Τουρκία τα έχει αγνοήσει και συνεχίζει να τα αγνοεί.
Σχέδια επί σχεδίων, με αποκορύφωμα το Σχέδιο Ανάν το οποίο ουσιαστικά νομιμοποιούσε την τουρκική κατοχή και απορρίφθηκε από τον λαό της Κύπρου κάτω από την εμπνευσμένη ηγεσία, του αείμνηστου πλέον, Τάσου Παπαδόπουλου.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Αναζητώντας νέα πηγές ενέργειας όλα τα κράτη προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις όποιες πηγές ενέργειας διαθέτουν, στο πλαίσιο αυτό η Κύπρος έχει αποφασίσει να εξορύξει τα κοιτάσματά της στην ΑΟΖ τους. Η Τουρκία από την πρώτη στιγμή αντέδρασε με την πρόφαση ότι ήθελε να μοιραστούν τα όποια κέρδη και στις δύο κοινότητες. Με αυτόν τον τρόπο στόχος της είναι αφενός να αναγνωριστεί ένα κράτος δικοινοτικό από την κυπριακή ηγεσία και αφετέρου να διεκδικήσει τον ρόλο του προστάτη των Τουρκο-«Κυπρίων». Μετά το μπλόκο στα ερευνητικά σκάφη της ιταλικής εταιρείας, πέρασε σε απειλές προς τις άλλες εταιρείες και έβγαλε στην θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, ερευνητικά σκάφη, συνοδεία πολεμικών και διενεργεί παράνομες γεωτρήσεις.
Ποια η αντίδραση των Ευρωπαίων; Ουσιαστικά καμία, έβγαλαν απόφαση για περικοπή χρηματοδότησης ύψους… 147 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή λιγότερα από τον ετήσιο προϋπολογισμό μίας μέτριας τουρκικής ποδοσφαιρικής ομάδας ποδοσφαιρικής ομάδας.

Τα ύπουλα σχέδια της Τουρκίας
Στο μεταξύ η Τουρκία ετοιμάζεται να κάνει κίνηση νομιμοποίησης των ενεργειών της με την Συμφωνία για οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Λιβύη, ώστε να πάψει να δείχνει ως διεθνής ταραξίας, γιατί μεσολαβούν η Κρήτη και τα άλλα νησιά μας.
Ο «Αττίλας ΙΙΙ» βρίσκεται προ των πυλών και οι ελληνικές κυβερνήσεις κωφεύουν, δεν προβαίνουν σε σχεδιασμό αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής και ποντάρουν στα μέτρα των ΗΠΑ για την αγορά των S400 από τους Τούρκους. Παραβλέπουν όμως ότι η Γερουσία των ΗΠΑ είναι υποχρεωμένη από την νομοθεσία να πάρει μέτρα γιατί απαγορεύεται σε χώρα του ΝΑΤΟ να προμηθευτεί οπλικά συστήματα εκτός της συμμαχίας.
Τα οικονομικά μέτρα που θα μπορούσαν να πλήξουν την οικονομία της Τουρκίας είναι στην ευχέρεια του Τράμπ. Ένα καλό μέτρο υπέρ της χώρας μας θα ήταν να σταματήσει η αποστολή ανταλλακτικών και πολεμικού υλικού, που θα ήταν ένα πολύ σοβαρό πλήγμα για την οικονομία και την πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας.
Φυσικά όλα αυτά και άλλα πολλά για να υλοποιηθούν ώστε η πατρίδα μας να βγει κερδισμένη από την επιθετικότητα της Τουρκίας, πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη ηγεσία και η βούληση για αντίσταση.

ΜΑΥΡΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ