Είμαστε της άποψης ότι, ο άνθρωπος από τη ώρα που θα γεννηθεί και αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρο του, από εκείνη την ώρα, θα πρέπει να ξεκινήσει η διαπαιδαγώγηση του και να συνεχιστεί όταν θα εισέλθει στη δημόσια εκπαίδευση. Στην νηπιακή ηλικία και μέχρι να πάει στο σχολείο την διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να αναλάβουν οι γονείς. Διαπαιδαγώγηση είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς για να μεγαλώσουν σωστά μέσα στην εθνική κοινότητα τα παιδιά τους. Φυσικά το μεγαλύτερο ρόλο στη διαπαιδαγώγηση των νέων παίζει η δημόσια εκπαίδευση από την ώρα που θα ενταχθούν σε αυτή.
Είναι γεγονός ότι ο οργανωμένος άνθρωπος δεν γεννιέται αλλά γίνεται. Η οργάνωση είναι ένα προσόν που διδάσκεται και καλλιεργείται με την πάροδο των ετών και θα βοηθήσει τον άνθρωπο σε όλες τις πτυχές της ζωής του. Η οργάνωση είναι μέρος της παιδαγωγικής ώστε οι άνθρωποι να γίνουν καλλίτεροι αφού θα γνωρίζουν πως θα οργανώσουν την ζωή τους εντός της εθνικής κοινωνίας. Πρώτοι ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης ήταν αυτοί οι οποίοι θεώρησαν το μεγάλο ρόλο που παίζει στη ζωή των ανθρώπων η αγωγή του πολίτη. Επίσης πως, ο ίδιος θα μπορεί να προσαρμόζεται καλύτερα ή πως θα μπορέσει να προσαρμόσει τη ζωή του εντός της οργανωμένης πολιτείας στην οποία ζει και έχει τις δραστηριότητες του.
Ο πολίτης όχι μόνο δεν θα πρέπει να αισθάνεται τον εαυτόν του ανελεύθερο, αλλά θα πρέπει να συμμετέχει στα κοινά και να δίνει τον καλύτερο του εαυτό, στην προσπάθεια του κοινωνικού συνόλου και να είναι χαρούμενος που αγωνίζεται γι’ αυτή την προσπάθεια. Επομένως ο πολίτης έχει την ανάγκη της διαπαιδαγωγήσεως και τα απαιτούμενα γι’ αυτήν μέσα υπάρχουν στην εφαρμοσμένη επιστήμη η οποία ονομάστηκε « Πολιτική Παιδαγωγική». Ο σκοπός της είναι ο τύπος του ανθρώπου που δεν είναι ο διανοούμενος , ούτε ο μορφωμένος, ούτε ο σημερινός ανθρωπιστής, αλλά αυτός που έχει αναπτυγμένο το αίσθημα της ευθύνης και οργανικά είναι δεμένος με το λαό ως μέλος της κοινωνίας και πολίτης του κράτους.
Η Πολιτική Παιδαγωγική χωρίζεται σε δύο κλάδους, την «Πολιτική Αγωγή» και την «Πολιτική Προπαγάνδα». Ο πρώτος κλάδος δηλαδή η «Πολιτική Αγωγή» επιδρά στο άτομο δια της λογικής και σκοπός της είναι να διδάξει πολιτικά τον άνθρωπο. Να του διδάξει τις υποχρεώσεις του έναντι του Έθνους και τον τρόπο της συμπεριφοράς του εντός της εθνικής κοινωνίας στη οποία ζει και δραστηριοποιείται. Να του διδάξει και να του δημιουργήσει την νοοτροπία λειτουργείας του σύμφωνα με τα συμφέροντα του συνόλου και όχι με το ατομικό. Θα του διδάξει την ικανότητα να πειθαρχεί στα κοινά συμφέροντα της κοινότητας. Όχι καταναγκαστικά αλλά συνειδητά, αισθανόμενος ως εκ τούτου ελεύθερος να εργάζεται για το κοινό συμφέρον και να αγωνίζεται για την πραγματοποίηση των εθνικών ιδεωδών.
Τα κράτος δια των νόμων, δεν θα πρέπει να είναι η ρομφαία πάνω από τα κεφάλια των πολιτών, αλλά αυτός ο ίδιος ο πολίτης με πλήρη συνείδηση θα διδαχθεί να τηρεί τους νόμους αλλά και να απαιτεί την τήρηση τους και από τους άλλους συμπολίτες του. Ως ενεργό μέλος την κοινότητας, της πολιτείας, να είναι σε θέση να προβαίνει σε προτάσεις νέων νομών, υπό τον όρο ότι αυτές οι προτάσεις θα είναι σύμφωνες με τις αρχές της εθνικής ωφέλειας και όχι να κλονίζουν την πειθαρχία της υπάρχουσας τάξεως. Η Πολιτική Αγωγή των πολιτών δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο εντός της δημόσιας εκπαίδευσης ( Δημοτικά σχολεία, Γυμνάσια, Λύκεια, Πανεπιστήμια), αλλά και σε όλες της δραστηριότητες της πολιτείας. Εκτός από τη δημόσια εκπαίδευση όπως προ-είπαμε πρέπει να επεκταθεί σε όλες τις ηλικίες μέσω διαλέξεων, ομιλιών, βιβλίων, περιοδικών.
Η καθολική πολιτική διαπαιδαγώγηση του λαού θα πρέπει να επεκταθεί στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση τον κινηματογράφο, το θέατρο. Με κανένα όμως τρόπο δεν θα πρέπει ομιλίες ή κείμενα, που κλονίζουν την εθνική πολιτική αγωγή να επιτρέπονται, αλλά να προτιμώνται έργα και κείμενα που δρουν επωφελώς στους πολίτες. Κάθε αντίθεση προς την ηθική τάξη των πραγμάτων αποκλείονται σε ένα Εθνικό Κράτος. Ο σκοπός της «Πολιτικής Αγωγής» είναι να δημιουργεί πολίτες οι οποίοι συνειδητά θα πειθαρχούν και ενωμένοι να είναι υπερήφανοι για το Έθνος τους. Επίσης θα πρέπει να δημιουργηθεί σχολή «Ανώτατης Πολιτικής Αγωγής» που θα είναι αντίστοιχη της Σχολής Πολέμου των στρατιωτικών και στην οποία θα φοιτούν ανώτατα στελέχη κρατικών υπηρεσιών, και της πολιτικής, για να γνωρίζουν και να εργάζονται σύμφωνα με τις επιταγές ενός Εθνικού Κράτους, ενός Έθνους.
Δεύτερος κλάδος της «Πολιτικής Παιδαγωγικής» είναι η «Πολιτική Προπαγάνδα». Αυτή επιδιώκει να χαλυβδώσει τους πολίτες με την ιστορία τους, τη φυλή τους, τις παραδόσεις τους, ενώ συγχρόνως να τους επισημάνει τις κοσμοθεωρητικές απόψεις της ζωής. Η προπαγάνδα δρα στο συναίσθημα του ανθρώπου, αφού αυτό είναι δυνατότερο από τη λογική. Επομένως η «Εθνική Προπαγάνδα» δρα στο φυλετικό ένστικτο του ανθρώπου και γι’ αυτό το λόγο είναι ισχυρότερη από την «Πολιτική Αγωγή». Ο άνθρωπος ενώ κατά βάση είναι ανεξάρτητο άτομο, εν τούτοις είναι εξηρτημένος πλήρως από τη φυλή του, την οποία εξάρτηση έρχεται η «Πολιτική Προπαγάνδα» να ενεργοποιήσει. Η «Εθνική Προπαγάνδα» υπερέχει κάθε άλλης προπαγάνδας η οποία προσπαθεί να εμφυσήσει στη λαϊκή ψυχή αντιφυσικά συναισθήματα.
Όπως γράφει και ο Δημήτρης Δημόπουλος, «Μέθοδος της Πολιτικής Προπαγάνδας είναι η Υποβολή, η οποία απευθύνεται εις το ανθρώπινο συναίσθημα δια την διέγερσιν του Ομαδικού Ασυνειδήτου και την καλλιέργειαν του Μύθου. Η Προπαγάνδα του Εθνικού Κράτους αντιστοιχεί προς την υπό των κομμουνιστών λεγομένην «Αγκιτάτσια», διαφέρει όμως αυτής, όχι μόνον κατά τον Μύθον, αλλά και κατά τας μεθόδους. Η Εθνική Προπαγάνδα είναι αρχικώς μόνον «μετατοπειστική», κυρίως δε είναι «σταθεροποιητική», εφ’ όσον σκοπεί εις την καλλιέργεια του λαού. Ουδέποτε αυτή είναι διασπαστική ως είναι η κομμουνιστική, η απευθυνόμενη και εις λαούς πέραν των κομμουνιστικών συνόρων. Επίσης ουδέποτε η Εθνική Προπαγάνδα είναι μαύρη. Είναι λευκή».
Ο προφορικός λόγος για την «Πολιτική Προπαγάνδα» είναι σπουδαιότερος από τον γραπτό. Σκοπός της «Πολιτικής Προπαγάνδας» είναι να ενισχύσει το εθνικιστικό φρόνημα του λαού καθώς επίσης και το αγωνιστικό του πνεύμα. Αυτή θα πρέπει να διοχετεύεται προς το λαό με κάθε μέσο και σε κάθε εκδήλωση της κοινωνικής του ζωής. Η «Πολιτική Προπαγάνδα» είναι ο θεμέλιος λίθος ο οποίος κυρίως καλλιεργεί τον ηρωισμό ενώ η «Πολιτική Αγωγή» την πειθαρχεία και οι δύο μαζί την Ενότητα του λαού. Η «Πολιτική Παιδαγωγική» έχει ως κύριο σκοπό να δημιουργήσει πολίτες ικανούς για κάθε θυσία υπέρ του Έθνους.
Νίκος Παπαγεωργίου
