γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Δημοτική Σύμβουλος Αθηναίων
Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ήρθε ένα ψήφισμα κατά των συγχωνεύσεων τμημάτων. Οι συγχωνεύσεις τμημάτων αφορούσαν κάποιο σχολείο το οποίο σε μία τάξη είχε 50 μαθητές που θα έπρεπε να χωριστούν σε δύο τμήματα αντί για τρία που ήταν μέχρι πέρσι. Και κάποια άλλα αντίστοιχα παραδείγματα. Πεδίον δόξης λαμπρό για λαϊκιστές και λάτρεις των λεφτόδεντρων. Το ψήφισμα ήρθε από τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ και αγκαλιάστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και την παράταξη Δούκα. Όλοι φυσικά ΚΑΤΑ των ανάλγητων που θέλουν να αυξήσουν τον αριθμό των μαθητών από 17-18 σε 25. Τρομερό.
Η μόνη που καταψήφισα το ψήφισμα και δήλωσα ΥΠΕΡ των συγχωνεύσεων ήμουν εγώ θέτοντας ως επιχείρημα τον ρεαλισμό. Υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα, οι μαθητές μειώνονται συνεχώς και κατά συνέπεια τα τμήματα θα συρρικνώνονται. Απλά μαθηματικά. Αυτό οδηγεί και σε ανακατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Τα πολλά ολιγάριθμα τμήματα της Αθήνας, που μερικοί απαιτούν, δημιουργούν ανάγκες σε εκπαιδευτικούς και στερούν τα σχολεία της επαρχίας από εκπαιδευτικό δυναμικό.
Θα ήταν πολύ εύκολο να παραστήσω κι εγώ την αρεστή και να χαϊδέψω αυτιά. Δεν θα ήταν και δύσκολο, καθώς ήμουν η ίδια για πάρα πολλά χρόνια εκπαιδευτικός. Ο λαϊκισμός όμως δεν είναι του γούστου μου. Αντιθέτως ο ρεαλισμός είναι.
Στο βίντεο όλα τα επιχειρήματα.
