Πολύς ο λόγος τον τελευταίο καιρό για την ονομασία των Σκοπίων με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Πρόσφατα μάλιστα, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης, Πάνος Καμμένος, δήλωσε: «Όσον αφορά εμένα, όχι με την ιδιότητα του υπουργού Εθνικής Άμυνας, αλλά με την ιδιότητα του αρχηγού κόμματος, σας διαβεβαιώνω ότι ουδέποτε θα συναινέσω στην οποιαδήποτε χρήση του ελληνικού όρου “Μακεδονία” για την ονομασία των Σκοπίων».
Ας δούμε λοιπόν τις αναγνώσεις αυτής της δηλώσεως.
1. Προφανώς, η επίκληση της ιδιότητάς του ως αρχηγός κόμματος παραπέμπει στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών επί Κων. Καραμανλή, στις 13 Απριλίου του 1992, όπου είχε αποφασιστεί ότι δεν θα ήταν αποδεκτή ποτέ μία ονομασία για το κρατίδιο των Σκοπίων, που θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία» και ότι για να διαφοροποιηθεί αυτή η απόφαση θα απαιτηθεί και πάλι νέα σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Να σημειωθεί ότι η απόφαση είχε ληφθεί τότε με την αρνητική τοποθέτηση επί αυτής της Αλέκας Παπαρήγα (ΚΚΕ).
Συμφέρον μας η διάλυση του Σκοπιανού μορφώματος
Στην υποθετική περίπτωση συγκλήσεως των πολιτικών αρχηγών για το θέμα, σύμφωνα με τις θέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων και των μέχρι σήμερα τοποθετήσεών τους επί του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων: ΝΔ, ΑΝΕΛ, και Χρυσή Αυγή θα παραμείνουν προσηλωμένοι στην απόφαση του 1992. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ θα αποδεχθούν την σύνθετη ονομασία, ενώ ερωτηματικό παραμένει η στάση ΔΗ.ΣΥ, Ποταμιού και Ενώσεως Κεντρώων, που επιμένουν να κρατούν κάποιους διαύλους επικοινωνίας με την κυβέρνηση ανοικτούς, που μπορεί να αποβούν χρήσιμοι στο ενδεχόμενο μιας μετεκλογικής συνεργασίας. Σε ένα τέτοιο ζήτημα, μάλιστα, θα δημιουργηθούν ιδιαίτερες «υποχρεώσεις».
Στην περίπτωση, λοιπόν, της συγκλήσεως του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, ο κ. Καμμένος «θα κάνει το καθήκον του» και σε περίπτωση αρνητικού για τα εθνικά μας συμφέροντα αποτελέσματος θα λέει πως έκανε ό,τι μπορούσε, ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα διεκδικήσει μερίδιο στην πατριδοκαπηλεία.
2. Τα πράγματα θα είναι πολύ πιο ανώδυνα για τον ίδιο και το κόμμα του, αν το θέμα έρθει σε ψηφοφορία στην Βουλή. Εξ άλλου, τον έχει ξαναπαίξει τον ρόλο του Ποντίου Πιλάτου όποτε χρειάστηκε να «υπερασπίσει τις αξίες και τα πιστεύω του» σπεκουλάροντας στην εθνική και κοινωνική ευαισθησία των ψηφοφόρων του. Θα το κάνει και τώρα καταψηφίζοντας την πρόταση περί σύνθετης ονομασίας και θα «παίξει» μετά αναλόγως του αποτελέσματος της ψηφοφορίας.
Η ανέξοδη αυτή στάση του ΥΕΘΑ, εκτός από κατακριτέα πολιτικά, είναι και επικίνδυνη εθνικά. Κι αυτό, διότι η πολιτική κατάσταση στο κρατικό μόρφωμα άνωθεν των βορείων συνόρων μας έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Οι ανοησίες του «μακεδονισμού», στον οποίο είχε αναλωθεί ο Ν. Γκρουέφσκι, δεν πείθουν πια κανέναν. Ούτε την πλειονότητα των Σλαύων πολιτών ούτε φυσικά τους εκπροσώπους των λοιπών εθνικών κοινοτήτων των Σκοπίων. Η νέα κυβέρνηση, υπό τον Ζόραν Ζάεφ, προσπαθεί να πιαστεί από τα μαλλιά της, μήπως και καταφέρει να διασώσει την επιβίωση της κρατικής οντότητας του μορφώματος. Η αγωνιώδης προσπάθειά του αποσκοπεί στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Αυτό, όμως, για να γίνει, απαιτείται η εξεύρεση μίας λύσης σχετικής με το όνομα του κρατιδίου.
Επειδή, λοιπόν, τα συμφέροντα των ισχυρών επιτάσσουν τη διατήρηση της ύπαρξης αυτού του κρατικού μορφώματος, σε αντίθεση με τα εθνικά μας συμφέροντα που είναι υπέρ της διαλύσεώς του, οι διεθνείς πιέσεις που ασκούνται προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, για τον συμβιβασμό στο θέμα του ονόματος, είναι έντονες, αφού κάθε μέρα που κυλάει φέρνει όλο και πιο κοντά τα Σκόπια στην διάλυση.
Είναι μοναδική η χρονική συγκυρία, ώστε με τη στάση μας να συντελέσουμε στην διάλυση αυτής κρατικής οντότητας. Τόσα χρόνια όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν κρύβονταν πίσω από το δάχτυλό τους και απέφευγαν να πάρουν θέση σύμφωνη με τα εθνικά μας δίκαια (με εξαίρεση μερικώς τη στάση μας στο Βουκουρέστι).
Τώρα είναι πια η στιγμή να ξεμπερδεύουμε με τους κάπηλους της Ιστορίας μας, οι οποίοι ήρθε η ώρα να δρέψουν τις θύελλες των ανέμων που έσπειραν όλα αυτά τα χρόνια.
Γι’ αυτό και η δήλωση του Καμμένου ότι «δεν θα συναινέσει» δεν μπορεί να έχει άλλη ερμηνεία από το «ρίχνω την κυβέρνηση αν θέσει θέμα σύνθετης ονομασίας σε οποιοδήποτε επίπεδο». Όλα τα άλλα είναι προσχηματικά και υπερβαίνουν τα όρια της εθνικής προδοσίας.
Γιάννης Χ. Κουριαννίδης