γράφει ο Ευθ. Π. Πέτρου
Όταν το 1974, ανέλαβε την ηγεσία της χώρας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αυτό που όλοι περίμεναν ήταν να διεκδικήσει ακόμη και δια των όπλων αυτά που οι Τούρκοι μας είχαν πάρει. Δηλαδή την μισή Κύπρο.
Η Ελλάς τότε υπερείχε ποιοτικά έναντι της Τουρκίας, χάρη στις εξοπλιστικές προσπάθειες του στρατιωτικού καθεστώτος. Στην θάλασσα οι τέσσερις πυραυλάκατοι Combatante τοποθετούσαν την Ελλάδα μεταξύ των πρώτων κρατών του κόσμου που διέθεταν ναυτικούς πυραύλους. Θα περνούσαν πολλά χρόνια πριν η Τουρκία αποκτήσει ανάλογα όπλα. Υπήρχαν και τα υποβρύχια 209 αν και όχι πλήρως επιχειρησιακά. Στον αέρα ήταν τα Phantom που μόλις είχαν έλθει από την Αμερική και τα Mirage F1 από την Γαλλία. Στην ξηρά τα γαλλικά άρματα ΑΜΧ-30 και τα πρωτοποριακά για την εποχή και την περιοχή τεθωρακισμένα οχήματα ΑΜΧ-10. Η Ελλάς βρισκόταν μια γενιά μπροστά σε σχέση με την Τουρκία.
Αντί όμως να δούμε να αξιοποιούνται όλα αυτά τα μεγάλα πλεονεκτήματα, εδώ καλλιεργήθηκε μια ανυπόστατη φημολογία ότι δήθεν η Ελλάς είναι άοπλη με κορωνίδα την περίφημη φράση ότι «η Κύπρος κείται μακράν». Σήμερα ένα βιβλίο αποκαλύπτει το γιατί έγινε αυτό. Ο Καραμανλής φέρεται να δηλώνει απεριφράστως ότι «η Ελλάδα είναι ανίσχυρη να επικρατήσει της Τουρκίας». Όταν λοιπόν ένας ηγέτης ξεκινά από έναν τέτοιο αφορισμό, εξηγείται η υποχωρητική πολιτική του.
Η Ελλάς ανίσχυρη να επικρατήσει της Τουρκίας
Η ομολογία αυτή έγινε στον δημοσιογράφο Γιάννη Μαρίνο και κατεγράφη στο βιβλίο του «Εκμυστηρεύσεις τριών μεγάλων – Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, Χαρίλαος Φλωράκης» (εκδόσεις Πατάκη-2018) το οποίο κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα.
Αναφέρει συγκεκριμένα ο Καραμανλής: «Με την Τουρκία είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε τον διάλογο, έστω και αν αυτός δεν οδηγεί σε λύσεις. Γιατί αν τερματισθεί ο διάλογος χωρίς να έχουν επιλυθεί οι διαφορές μας, τότε η μόνη άλλη λύση είναι ο πόλεμος και οι ολέθριες συνέπειές του. Άλλωστε η Ελλάδα είναι ανίσχυρη να επικρατήσει της Τουρκίας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ, όχι μόνο τις νικηφόρες αναμετρήσεις μας μαζί της αλλά και τη συμφορά της Μικρασιατικής Καταστροφής. Εξάλλου, ούτε η χώρα μας ούτε η Τουρκία θέλουν να τερματισθεί ο διάλογος χωρίς να υπάρξει συμφωνία. Ο πόλεμος δεν συμφέρει σήμερα καμία από τις δύο χώρες. Όπως άλλωστε δεν συμφέρει το ΝΑΤΟ και κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και οι τελευταίες έχουν κάθε δυνατότητα να τον αποτρέψουν».
Η τοποθέτηση αυτή, πέρα από την φοβικότητα που αναδεικνύει, εμπεριέχει και μια μεγάλη αντίφαση. Αφού αναγνωρίζει ότι η ελληνο-τουρκική σύρραξη δεν συμφέρει ούτε το ΝΑΤΟ ούτε τις ΗΠΑ επισημαίνοντας ότι οι τελευταίες έχουν «κάθε δυνατότητα» να την αποτρέψουν, εμμέσως ομολογεί ότι δεν θα πάμε σε πόλεμο. Ότι οι Αμερικανοί θα παρέμβουν και θα τον αποτρέψουν. Εν τοιαύτη περιπτώσει και, αφού πόλεμος δεν θα γίνει, η υποχωρητική πολιτική απλώς ενθαρρύνει την Τουρκία να διεκδικεί όλο και περισσότερα. Επιπροσθέτως είχε διατυπώσει και την θέση ότι η Ελλάς «δεν διεκδικεί αλλά και δεν παραχωρεί». Πόσο κοντόφθαλμη πολιτική είναι να πηγαίνει κανείς σε διάλογο χωρίς να διεκδικεί; Χωρίς δηλαδή να δημιουργεί έδαφος και περιθώρια ελιγμών για την διαπραγμάτευση που κάνει;
Η Έλλειψη διορατκότητος
Υπό το πρίσμα των εξελίξεων που έχουν διαρρεύσει από τότε που προέβη σε αυτές τις εξομολογήσεις ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, διαβλέπουμε και παντελή έλλειψη πολιτικής διορατικότητος. Ο Καραμανλής ο οποίος δημοσίως θεωρούσε ότι δεν υφίσταται πλέον από βορρά κίνδυνος, ομολογεί ότι ο πιο επικίνδυνος γείτονας της Ελλάδος υπήρξε και συνέχιζε να παραμένει η Βουλγαρία. Αναφέρει σχετικά: «Ξέρω από τις συζητήσεις μου με το Ζίβκοφ (ο πρόεδρος της τότε κομμουνιστικής Βουλγαρίας) ότι καλλιεργούν συστηματικά το έδαφος για έξοδο στο Αιγαίο με το επιχείρημα ότι οι Θράκες, είναι πρόγονοι των σημερινών Βουλγάρων. Ειδικοί επιστήμονες, ιστορικοί και αρχαιολόγοι με τη σχετική διδασκαλία στα σχολεία εργάζονται χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση. Κάποια στιγμή, στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον όλα αυτά θα οδηγήσουν σε πολεμικό ατύχημα».
Σήμερα μόνο γέλωτα μπορεί να προκαλέσει αυτή η εκτίμηση. Η Βουλγαρία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, οπότε πλέον οι Αμερικανοί -όπως και έναντι της Τουρκίας- έχουν κάθε λόγο να αποτρέψουν την σύρραξη και φυσικά έχουν «κάθε δυνατότητα να το πράξουν».
Από την άλλη πλευρά η Βουλγαρία έχει αναδειχθεί ο καλύτερος φίλος μας έναντι των Σκοπίων. Τα βουλγαρικά ντοκυμανταίρ για τους ψευδεπίγραφους ισχυρισμούς περί «Μακεδονίας» η δική μας τηλεόραση δεν ετόλμησε να τα προβάλλει ποτέ. Ευτυχώς υπάρχει και το Youtube και τα βλέπουμε. Αλλά και πρακτικά ο βουλγαρικός στρατός αριθμεί όλες-όλες δύο ταξιαρχίες και αυτές με ελλιπή εξοπλισμό. Η αεροπορίας της είναι ανύπαρκτη με αποτέλεσμα, στο πλαίσιο των συμμαχικών σχέσεων ο έλεγχος του εναερίου χώρου της να ασκείται από την Ελλάδα.
Αυτός λοιπόν είναι, σύμφωνα με τις δικές του εξομολογήσεις ο φοβικός Κωνσταντίνος Καραμανλής.