Λιγότερες από 24 ώρες μένουν για να ανοίξουν οι κάλπες και η μάχη των δημοσκοπήσεων συνεχίζεται. Μένοντας σταθεροί στην γραμμή που επιλέξαμε καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο δεν θα υποδείξουμε στους αναγνώστες και στους ακροατές τι να ψηφίσουν, όχι επειδή δεν έχουμε πολιτική θέση, αλλά λόγω του ότι είμαστε σίγουροι ότι σαν σκεπτόμενα άτομα ο καθένας από εσάς έχει αποκρυσταλλωμένη άποψη για την πολιτική κατάσταση στην πατρίδα μας, αλλά και το τι πρέπει να πράξει την Κυριακή των εκλογών.
Το επικοινωνιακό «παιχνίδι» των δημοσκοπήσεων
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις διαγράφεται καθαρά η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και η προσπάθεια της ΝΔ εστιάζεται στο να μειώσει την διαφορά ώστε να αποφύγει την επαπειλούμενη συντριβή η οποία είναι ορατή. Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται, μεν στην τρίτη θέση, αλλά με ελάχιστη διαφορά από το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, τα οποία μάχονται για μεγαλύτερο ποσοστό με την προοπτική να παίξουν ρυθμιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης την επομένη των εκλογών. Φυσικά αίνιγμα είναι το τι θα ψηφίσει το μεγάλο ποσοστό των αναποφάσιστων, οι οποίοι, όπως έχουμε ξαναγράψει, μεγάλο μέρος τους είναι πολύ πιθανόν να είναι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής και απλά από «φόβο» να μην το δηλώνουν όταν ερωτώνται, αυτό, αν είναι όντως έτσι, θα αλλάξει πολλά στον συσχετισμό των δυνάμεων των κομμάτων.
Δημοσκοπήσεις και «δημοσκοπήσεις»
Παρατηρείται το φαινόμενο κάποια έντυπα και ιστοσελίδες να παρουσιάζουν «δημοσκοπήσεις» οι οποίες, όπως διατείνονται έχουν γίνει για λογαριασμό Πρεσβειών, άποψή μας είναι ότι δεν πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτές, γιατί σύμφωνα με πληροφορίες μας οι εκπρόσωποι των ξένων χωρών πληροφορούνται από για τα τεκταινόμενα από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και τις εφημερίδες που πληροφορούμαστε και όλοι εμείς και απλά «αφουγκράζονται» τον παλμό της κοινής γνώμης.
Κοινός παρονομαστής των περισσοτέρων μετρήσεων είναι το «σπρώξιμο» που γίνεται στο Ποτάμι του οποίου ο επικεφαλής Σταύρος Θεοδωράκης μπορεί να εκφράζει παράπονα για την μη στήριξή του από «τα Νέα» και γενικότερα από τον ΔΟΛ, αλλά υπάρχει μία τάση από όλους τους άλλους να παρουσιαστεί σαν ρυθμιστής και εγγυητής της ομαλότητας της «επόμενης μέρας» με το φαιδρό επιχείρημα να μην πάρει διερευνητική εντολή η Χρυσή Αυγή σαν τρίτο κόμμα. Αν αυτό είναι το μόνο που μπορεί να «προσφέρει» στην ελληνική κοινωνία, τότε τσάμπα ο κόπος και η ταλαιπωρία των εκλογών.
Παραδοχή ήττας από την ΝΔ και ενδεχόμενες εξελίξεις
Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί στην ΝΔ είναι η απογοητευτική χθεσινή συγκέντρωση σε κλειστό γυμναστήριο των πρώην Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Ούτε μία φορά δεν ακούστηκε από τον πρωθυπουργό η φράση «θα νικήσουμε» ακόμα και το 1981 παρόλο που η συντριβή από το τότε ΠΑΣΟΚ ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρη ο Γεώργιος Ράλλης, τουλάχιστον στις προεκλογικές του ομιλίες φρόντιζε να τονώνει το ηθικό των οπαδών και ψηφοφόρων του κόμματος. Εχθές όμως ούτε και αυτοί είχαν το κουράγιο έστω να φωνάξουν κάποια συνθήματα και να τονώσουν αυτοί το ηθικό του, όπως όλα δείχνουν, απερχόμενου πρωθυπουργού.
Φυσικά την επομένη των εκλογών η ΝΔ θα απασχολήσει την επικαιρότητα λόγω των εξελίξεων που θα υπάρχουν στο εσωτερικό της, ανάλογα βέβαια και από το μέγεθος της ήττας. Το σίγουρο είναι ότι ο Σαμαράς δεν θα παραμείνει αρχηγός της, αυτό που δεν ξέρουμε είναι το πόσο χειρότερος μπορεί να είναι ο επόμενος, γιατί το κακό στην ΝΔ δεν είναι θέμα προσώπων αλλά μίας ψοφοδεούς νοοτροπίας η οποία «μολύνει» όλους όσους εντάσσονται σε αυτήν από οποιονδήποτε χώρο. Ακόμα δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουρα για το αν δεν θα έχουμε κάτι ανάλογο με το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή δύο ή και περισσότερα κόμματα τα οποία θα τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιο εκφράζει την παράταξη, λες και αυτό ενδιαφέρει τον κόσμο που πίστεψε στις ψεύτικες εξαγγελίες τους, προδόθηκαν και τώρα βλέπουν το κόμμα τους να παραδίδει αμαχητί την κυβέρνηση στην Αριστερά της οποίας, όμως αυτοί είχαν ανοίξει τον δρόμο, όπως είχαμε γράψει και στον ΕΚ από το 1989 όταν συγκυβέρνησαν με τον «Συνασπισμό», καθιστώντας έτσι την Αριστερά ρυθμιστή των πολιτικών πραγμάτων στην χώρα μας, κάτι που είχε αποφευχθεί το 1981 με τον Ανδρέα Παπανδρέου
Η επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ
Μυστήριο παραμένει και το τι είδους εξουσία θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο λόγω των αλληλοσυγκρουόμενων δηλώσεων πολλών στελεχών του για να το αν θα μείνουμε ή όχι στο Ευρώ, αν θα διαπραγματευτούμε ή αν θα «σκίσουμε» το μνημόνιο και για το αν θα αφήσουμε την Ραχήλ να τυπώσει χαρτονομίσματα, προφανώς για να παίζουμε «Μονόπολη» τις ελεύθερες ώρες μας, αλλά και λόγω των αριστεριστικών καταβολών πολλών συνιστωσών του οι οποίες θα ζητήσουν να εφαρμοστούν στην πράξη πολλές από τις εξαγγελίες που κατά καιρούς έχουν γίνει.
Αγκάθι θα είναι στο εσωτερικό του κόμματος η στάση που θα τηρηθεί απέναντι στα Σώματα Ασφαλείας, τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα φλέγοντα Εθνικά Θέματα αφού άλλο η εκ του ασφαλούς κριτική και άλλο η από κυβερνητική θέση αντιμετώπισή τους.
Όλα αυτά όμως ίσως να είναι και για καλό αφού όλοι γνωρίζουμε ότι οι διασπάσεις της Αριστεράς είναι διασπάσεις με όλη την σημασία της λέξεως και αν συμβούν όλα αυτά, που το ελπίζουμε, ίσως ησυχάσουμε για κάποιο διάστημα με το παραμυθάκι της φιλολαϊκής Αριστεράς.
