Το απίστευτο περιστατικό με την αφίσσα που πληροφορούσε τους πολίτες για το τι είναι πραγματικά η έκτρωση, πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, για το αν εμείς οι πολίτες έχουμε πραγματικά δικαίωμα στην αντίθετη άποψη ή μπήκαμε πλέον σε καθεστώς λογοκρισίας, όπου το κράτος παρεμβαίνει σε ότι δεν ακούγεται καλά στα αυτιά του.
Σύνταγμα της Χώρας (άρθ. 14) «Kαθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Kράτους».
Κάθε χρόνο γίνονται 150.000 εκτρώσεις και οι 40.000 από αυτές είναι από ανήλικα κορίτσια. Το κράτος αντί να κατεβάζει τις αφίσσες θα έπρεπε το ίδιο να στηρίζει αυτές τις πρωτοβουλίες την στιγμή μάλιστα που έχουμε υπογεννητικότητα. Φανταστείτε ένα ποσοστό 10-15% από αυτές να μην γινόταν, θα μιλούσαμε για μια σημαντική αύξηση των γεννήσεων στην χώρα μας που τις έχει τόσο πολύ ανάγκη.
Το κράτος θα έπρεπε να στηρίζει οικονομικά και ψυχολογικά όσες νέες μητέρες είναι μόνες ή είναι σε δεινή οικονομική κατάσταση ώστε να δώσει κίνητρα στις γυναίκες να κρατήσουν τα παιδιά.
Το παιδί που ξεκινά και παίρνει μορφή στην κοιλιά της μητέρας του, από την 10η εβδομάδα νιώθει πόνο μας πληροφορούσε η αφίσσα που κατέβασε ο υπουργός της Νέας Δημοκρατίας. Ή λοιπόν πρέπει κάθε ζευγάρι να παίρνει προληπτικά μέτρα ώστε να μην μπαίνει σε αυτήν την διαδικασία, ή πρέπει να παίρνει την ευθύνη για ένα πλάσμα που όσο συνεχίζει να μεγαλώνει μέσα στον αμνιακό σάκο αρχίζει να νιώθει πόνο.
Τι μπορούμε να περιμένουμε όμως από ένα σύστημα που έχει καταστρέψει στην πραγματικότητα την Παιδεία και αντί να βγάζει πολίτες με υπευθυνότητα, τους προετοιμάζει απλά για εργασία. Πως να γίνουν υπεύθυνοι οι πολίτες όταν βομβαρδίζονται μέρα- νύχτα από τα ανούσια τηλεσήριαλ και την ψευδαίσθηση που αναπαράγουν ότι όλα στην ζωή είναι εύκολα… Στο τέλος όμως όταν εμφανίζονται οι πραγματικές δυσκολίες, οι άνθρωποι δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν υπεύθυνα γιατί κανείς δεν τους το έμαθε.
