Στο πλαίσιο της ενημέρωσης, είδαμε τον σεισμό των 5,3 Ρίχτερ στο Γαλαξίδι, αλλά μάλλον δεν είδαμε τον συμβολισμό, δηλαδή ότι ήταν ένας μεγάλος σεισμός που έγινε στους Ιερούς Δελφούς, λίγο μετά την σύναξη των τάχα οικονομολόγων νεοταξιτών, που τα τελευταία έτη επιμένουν να μολύνουν όνομα και χώρο με τον βαρύγδουπο τίτλο, Φόρουμ των Δελφών»!
Υπάρχει η φράση « Σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί». Είναι γεγονός ότι και με τον ΣΎΡΙΖΑ, μετά τους σεισμούς, τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές, τα αποτελέσματα πάντα δυσάρεστα, οι ενέργειες θαμπές και ανεξέλεγκτες, αλλά οι «κοινωνικοί σεισμοί», οι «κομματικοί λιμοί» και οι « Εθνικοί και θρησκευτικοί καταποντισμοί» με συμφωνίες, προδοτικές παραχωρήσεις, ξεπουλήματα κρατικής περιουσίας, οι «πολίτες προς ενσωμάτωση», η ουδετεροθρησκεία, οι εξουσιαστές και οι μεροκαματιάρηδες αντιεξουσιαστές, είναι απλά στο Σχέδιο.
Αυτή την συγκυρία, μόλυνσης μετά σεισμού στους Δελφούς, ήθελα απλά να την τονίσω, διότι πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλη την χώρα, που πάει να γίνει μια καταραμένη χαβούζα! Σόδομα και Γόμορρα, Συγγρού και Κουμουνδούρου, Μαξίμου των «αυλοκολάκων» ο εσμός και πάντα δίπλα ο Περισσός!
Δεν ασχολούμαι με την υποψηφιότητα Πέτρου Κόκκαλη νούμερο 2, διότι είναι διαχρονικό να χρησιμοποιούνται οπαδοί, για ψηφοθηρική χρήση! Τι και αν αναβιώνουν συμβολικά -με τον ομώνυμο εγγονό- την «κυβέρνηση του βουνού», η φανέλα πάνω από όλα! Μήπως το ίδιο ψηφοθηρικό, δεν έγινε και με τον Ζαγοράκη, πριν 5 έτη, τον οποίο τώρα όπως και όλους τους νυν ευρωβουλευτές, θα τους βλέπετε πιο συχνά στην τηλοψία, αφού πλησιάζουν οι ευρωεκλογές και το ελληνόφωνο χρυσόψαρο του είδους «ψηφοφόρος-ψηφοφόρος», μπορεί να τους ξέχασε!
Ας αφήσουμε τις γενικές διαπιστώσεις, για να πάμε στο κυρίως θέμα και να σας εξηγήσω αυτό που υποσχέθηκα την προηγούμενη Παρασκευή, δηλαδή, το γιατί τα λεκτικά και φραστικά ατοπήματα Τσίπρα, τα χαρακτηρίζω ως «διαμάντια» και όχι ως «μαργαριτάρια». Αυτό συμβαίνει πολύ απλά, καθαρά λόγω διάρκειας και προελεύσεως αμφοτέρων! Διάρκεια, διότι οι ατάκες Τσίπρα είναι διαχρονικές, άφθαρτες και παντοτινές, όπως είναι και ο τίτλος της έβδομης ταινίας του James Bond, του 1971, «Τα Διαμάντια Είναι Παντοτινά» και μάλιστα εντελώς τυχαία, την προβάλει σήμερα (Παρασκευή) η ΕΡΤ2! Από την άλλη, το «μαργαριτάρι» είναι ο ίδιος ο Τσίπρας, καθαρά λόγω «προελεύσεως».
Όπως ίσως γνωρίζετε, το μαργαριτάρι δημιουργείται και μεγεθύνεται σε κάποια συγκεκριμένα είδη στρειδιών. Ένα ξένο σώμα εισχωρεί στο στρείδι και το μαλάκιο του στρειδιού το γλύφει και το καλύπτει με μια γλοιώδη ουσία η οποία έπειτα στερεοποιείται σε σμάλτο και συνεχίζεται αυτή η διαδικασία με επιπλέον στρώματα τα οποία επιφέρουν κάθε φορά και μεγαλύτερο μέγεθος. Σήμερα υπάρχει και υδατοκαλλιέργεια μαργαριταριών, όπου σε ελεγχόμενο περιβάλλον, οι ίδιοι οι παραγωγοί εισαγάγουν ένα ξένο σώμα σε σημείο που δεν μπορεί να το αποβάλλει το στρείδι και έτσι να δημιουργηθεί το μαργαριτάρι παραγωγής, για τα περιδέραια των πλούσιων κυριών. Τώρα θα μου πείτε, που κολλάει εδώ η παρομοίωση με τον Τσίπρα! Σκεφτείτε ότι το εξωτερικό δίπτερο κέλυφος του στρειδιού, είναι το επίσημο κράτος και το μαλακό εσωτερικό του, η γλώσσα μαλάκιο είναι το «δημοκρατικό σύστημα» με όλους τους «παράγοντες», τους εντός και τους εκτός. Τα εντόσθια είναι τα κόμματα και το πιο βρώμικο σημείο, που συσσωρεύονται οι ακαθαρσίες πριν την αποβολή, είναι φυσικά η κομμουνισμένη αριστερά.
Στην αντιπαραβολική αυτή προσομοίωση της παρομοίωσης, έρχεται και κολλάει το φαινόμενο που λέγεται Τσίπρας!
Ο Τσίπρας, ως απλός καταληψίας, προωθήθηκε από τους αριστερούς καθηγητές στα ΜΜΕ, όπως το MEGA και την Παναγιωταρέα και έφτασε ως έφηβος για την λύση των καταλήψεων, να θέτει στο κράτος όρους, Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως! Ελέγχθηκε και επιλέχθηκε από κάποιον «θείο Τάδε», να είναι το «ξένο σώμα» που θα τοποθετηθεί εντός του στρειδιού. Από την στιγμή της τοποθέτησης, το σύστημα με την ίδια μέθοδο γλειψίματος με την γλοιώδη ουσία, άρχισε να δημιουργεί τον σμάλτο προστασίας του, χωρίς αυτός να κάνει τίποτα ιδιαίτερο. Με τον καιρό, έφτασε το μικρό ξένο σώμα των πρώτων βημάτων στην Αριστερά, επικαλυμμένο με τα σίελο της γλώσσας του μαλάκιου του συστήματος της δημοκρατίας, να φτάσει το μέγεθος ενός μεγάλου μαργαριταριού, δηλαδή να είναι πλέον ο φερόμενος ως πρωθυπουργός. Τυχόν κομμάτια του, που τον Σεπτέμβριο του 2015 αποκολλήθηκαν, δηλαδή οι αντιμνημονιακοί αριστεροί, καταλήξανε στο παχύ έντερο του στρειδιού, μαζί με ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥA και λοιπούς «φιλέλληνες». Ο «παραγωγός» της Νέας Τάξης που διασπείρει τα αντίστοιχα «μαργαριτάρια» πανταχόθεν, λόγω κλυδωνισμού του «στρειδιού», τώρα σκέφτεται να εξαγάγει το νυν «μαργαριτάρι», να το «θέσει» στο ράφι της Εφεδρείας και να εισαγάγει το νέο ξένο σώμα, αγαθό με γουρλωμένα μάτια, αφού και αυτό θα δεχθεί την περιποίηση του συστήματος της «πολιτικής ορθότητος» ως αποτέλεσμα δημοσίων δηλώσεών του και υποσχέσεων στον «θείο Τάδε», ότι θέλει να γίνει ακριβές αντίγραφο του προηγούμενου «μαργαριταριού»!
Πιστεύω ότι σας έθεσα με απλό τρόπο το σκεπτικό μου!
Στο χέρι του Έλληνα, είναι να πιάσει το «στρείδι», να το ανοίξει, να πετάξει το όποιο «μαργαριτάρι-εντολοδόχο», να πετάξει όλα το «εσωτερικά όργανα» του συστήματος που όζουν, να καθαρίσει και να απολυμάνει το δίπτερο «κέλυφος» -δηλαδή το επίσημο κράτος-και να το βάλει ως διακοσμητικό κοντά στο φωτεινό παράθυρο, να γυαλίζει και να αντανακλά, το λαμπερό φως του ήλιου, το Ελληνικό!
